Marjorie Louwerens merkte dat het maken van herinneringssieraden een extra dimensie aan het edelsmeden gaf, omdat de ontvangers er zo blij en geroerd door werden. Ook vinden zij het prettig dat een Dierbaar Doosje meer een kunstwerkje is dan een niet-te-vermijden-zeer-zichtbare urn.
Hoe het begon:
Toen een zoon voor zijn overleden vader niet een as-sieraad, maar een doosje in de vorm van een ouderwets gewichtje wilde, -omdat zijn vader als ingenieur altijd met meten, rekenen en wegen bezig was,- ontstond het idee om voor haar eigen overleden dochtertje postuum alsnog ook een gepersonifieerd doosje te maken en daarmee was de geboorte van Dierbare Doosjes een feit.
Nu maakt zij vanuit het Kasteelatelier in Lathum Dierbare Doosjes en Sieraden, slijpt daar stenen en geeft cursussen edelsmeden.